Fadó fadó, bhí Rí ann a raibh gairdín álainn aige agus i lár an ghairdín bhí crann mór lán le húlla órga. Dhéantaí comhaireamh ar na húlla seo i gcónaí agus ag an am a mbíodh siad aibí thugtaí faoi deara go mbíodh ceann acu imithe chuile oíche...
Tráth dá raibh bhí cónaí ar iascaire agus a bhean chéile i mbothán beag suarach le hais na farraige. Thar iascaire ar bith eile a bhíodh ag iascaireacht san fharraige, ní raibh lá den ádh ar an iascaire seo...
Fadó, fadó, bhí Rí agus Banríon ann, agus bhí siad faoi scamall bróin toisc nach raibh muirear orthu. Ach lá amháin, nuair a bhí an Bhanríon amuigh ag siúl, chonaic sí portán ollmhór, agus ar seisean léi, “lean mise, a bhanríon uasail, agus beidh…
Bhí ceannaí ann tráth, a bhí chomh saibhir agus go mbeadh sé in ann caisleán breá óir a thógáil. Ina áit sin, choinnigh sé chuile phíosa óir a fuair sé, agus nuair a cailleadh é bhí na múrtha airgid fágtha ag an aon mhac a bhí aige...